'Niemand kan het vertellen zoals hij dat deed'
We leven in het nu. En dat is iets moois. We genieten van momenten, van de mensen om ons heen, van alles wat het leven ons brengt. Maar juist omdat het leven nú zo waardevol is, is het niet meer dan logisch om het vast te leggen – voor later.
Een leven vol avonturen
Laatst sprak ik iemand die spijt had dat hij nooit een documentaire had laten maken over zijn vader. Zijn vader was een succesvol ondernemer, een man met een boeiend leven vol avonturen, verhalen en wijze lessen. Hij had een bedrijf opgebouwd vanuit het niets, had gereisd over de hele wereld en kende zoveel bijzondere mensen. “Hij kon fantastisch vertellen,” zei zijn zoon. “Maar nu kan niemand het meer vertellen zoals hij dat deed.” Hij had gewild dat er een video was, niet alleen met foto’s en oude opnames, maar met zijn stem, zijn manier van spreken, zijn energie. “Als ik dat nog had,” zei hij, “zou ik daar echt heel gelukkig van worden.”
Voorkom spijt
Dat raakte me, omdat het precies is waar het om draait. Een video is niet zomaar een opname. Het is een manier om te bewaren hoe iemand écht was. Niet alleen in woorden, maar in uitstraling, in beweging, in de kleine trekjes die iemand uniek maken. En waarom zou je wachten met het vastleggen van zoiets kostbaars? Waarom zou je wachten tot de herinneringen vervagen, tot het vertellen moeilijker wordt, tot je misschien spijt krijgt dat je het niet eerder hebt gedaan?
Geen afscheid
Ik heb inmiddels zoveel mensen voor de camera gehad die achteraf zeiden: “Wat ben ik blij dat ik dit heb gedaan.” Niet alleen voor henzelf, maar vooral voor de mensen die van hen houden. Een VaarwelVideo is geen afscheid, het is een cadeau. Een herinnering die blijft, die mensen kunnen terugkijken en voelen alsof u er nog even bent. Nu u nog de tijd en vrijheid heeft, waarom zou u wachten?