'Dit spijtgevoel gun ik niemand'
Bij grote uitgaven denken we vaak goed na: is dit het waard? We investeren in een auto, een dure vakantie, merkkleding of de nieuwste gadgets. En als het gaat om afscheid nemen, vinden we dat er niet bezuinigd hoeft te worden op een mooie kist, een stijlvolle herdenkingsdienst of een grafsteen. Stuk voor stuk begrijpelijke keuzes. Maar hoe vaak denken we na over iets dat echt blijvend is? Iets dat niet verdwijnt na een enkele ceremonie, maar dat generaties lang gekoesterd kan worden?
Een film die blijft, als woorden vervagen
Wanneer iemand overlijdt, blijven foto’s en herinneringen over. Maar herinneringen vervagen. Hoe vaak heeft u gewenst dat u een stem nog één keer kon horen? Een lach opnieuw kon zien? Een videodocument legt niet alleen het beeld vast, maar ook de klank van iemands stem, de manier van spreken, de gezichtsuitdrukkingen die een foto niet kan vastleggen. Het is een venster naar het verleden, een manier om iemand weer even dichtbij te voelen.
Ik heb spijt
En ja, ik weet waar ik het over heb. In 2012 overleed onverwachts mijn hartsvriendin. In die tijd was ik nog niet zo fanatiek in de weer met filmen, zelfs niet met de camera op mijn telefoon. Bewegende beelden heb ik dus niet van haar. Nooit zal ik haar lach nog horen, zien hoe ze ineengedoken in haar geruite winterjas een sigaret opstak, en hoe ze met haar handen stevig haar mok omklemde en haar geliefde koffie dronk. Het spijtgevoel van deze Gemiste Kans is enorm. Dit gun ik niemand.
Wat is écht waardevol voor later?
In het moment voelt een video misschien als een grote investering. Maar bedenk welke waarde hier tegenover staat. Een film is iets waar nabestaanden naar terug kunnen grijpen, een manier om verbonden te blijven met iemand die er niet meer is. En dat niet alleen voor de directe nabestaanden, maar ook voor volgende generaties die hun familielijn en geschiedenis beter willen begrijpen.
Een blijvende stem voor uw dierbaren
Met een VaarwelVideo geeft u meer dan een herinnering. U laat een boodschap achter, u vertelt uw verhaal op úw manier. Dit kan een levensdocumentaire zijn waarin u uw ervaringen deelt, of een persoonlijke boodschap speciaal voor de mensen die u liefheeft. Een video waarin u direct tot hen spreekt, hen iets meegeeft voor later. Dat is niet alleen waardevol, het is onbetaalbaar.
Stelt u zichzelf eens de vraag: als u degene was die achterbleef, hoe fijn zou het dan zijn om die persoon nog één keer te kunnen zien en horen? Om een stem te horen die anders alleen in herinneringen voortleeft?